ธรรมะน่ารู้ ตอน ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา

พระพูทธเจ้าทรงกล่าวไว้ชัดเจนว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! ถ้าแม้ว่าภิกษุจับชายสังฆาฏิตามหลัง ย่างเท้าตามทุกก้าว แต่เธอมีความละโมบ มีความติดใจในกามทั้งหลาย มีจิตพยาบาท มีความดำริแห่งใจอันเป็นโทษ ลืมสติ ไม่มีสัมปชัญญะ มีจิตไม่ตั้งมั่น มีจิตหมุนไป ไม่สำรวม ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ภิกษุนั้น ก็ยังอยู่ไกลเราโดยแท้ และเราก็อยู่ไกลภิกษุนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะภิกษุนั้นไม่เห็นธรรม ผู้ไม่เห็นธรรม ย่อมไม่เห็นเรา"

คนที่ดั้นด้นตามหาพระเกจิอาจารย์ชื่อดัง เพื่อไปกราบไหว้นั้น ก็พอมีบุญกุศลอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่ได้ชือว่าใกล้พระพุทธเจ้าเลย บุคคลใดยังมีกิเลส มีมิจฉาทิฎฐิอยู่ ก็ยากที่จะพบพานพระอริยเจ้า เพราะฉะนั้นเราควรเร่งปฎิบัติธรรมตามมรรคมีองค์แปดเถิด การศึกษาธรรมะ การให้ทาน และการปฏิบัติ เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง ใครก็ช่วยเราไม่ได้ สิ่งเหล่านี้ต้องทำเอง แล้วจะเกิดผลที่น่าอัศจรรย์ ทั้งนี้จะขยายความในบทถัด ๆ ไป

คนที่อยู่ไกลท่านตั้งร้อยโยชน์ (ไกลมากเลยนะ) หากปฏิบติตามคำสอนท่านแล้ว ก็ได้ชื่อว่าอยู่ใกล้ เปรียบเทียบให้เห็น ๆ เลยก็คือ บุคคลที่อาศัยอยู่อีกดาวดวงหนึ่ง หากพบธรรมะของพระพุทธเจ้า แล้วปฏิบัติตามก็ได้ชื่อว่าอยู่ใกล้ ส่วนคนที่เดินตามพระพุทธเจ้าทั้งวัน แต่ไม่ปฏิบติธรรมเลย ก็ได้ชื่อว่าบุคคลที่อยู่หากไกล